Druhny i Druhowie!
Po raz kolejny gromadzimy się przy symbolu Polski Walczącej, by dać świadectwo naszej pamięci o tych, którzy w Warszawie, 69 lat temu o tej właśnie porze żegnali się z najbliższymi wiedząc, że być może widzą ich po raz ostatni. Wśród wyruszających do walki żołnierzy Armii Krajowej znaleźli się harcerze i harcerki działający w konspiracyjnych strukturach Szarych Szeregów. Cała tragiczna i bohaterska droga bojowa harcerskich oddziałów powstańczych udowodniła, że złożone niegdyś Przyrzeczenie stało się prawdziwym wyznacznikiem ich życiowej drogi. W godzinie największej próby stawiły się nie tylko przygotowane do zbrojnej walki Grupy Szturmowe. Przez wszystkie 63 dni pomoc i nadzieję niosły harcerskie sanitariuszki i łączniczki, a do legendy Powstania przeszły dokonania Poczty Harcerskiej i jej najmłodszych posłańców.
Niezwykłe męstwo podczas krwawych walk, w których uczestniczyły oddziały „Zośka”, „Parasol” czy „Wigry” zostało docenione i nagrodzone przez Naczelnego Wodza poprzez przyznanie im Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari .
Dziś, gdy 1 sierpnia to dla młodych ludzi przede wszystkim środek wakacji, półmetek letniego wypoczynku i czasu beztroski, pamiętajmy, że nosimy te same, co Oni Krzyże Harcerskie, składaliśmy takie samo Przyrzeczenie. I choć żyjemy w szczęśliwych czasach pokoju, pamiętajmy, że tak jak Oni pełnimy Służbę i tak jak Oni powinniśmy starać się, aby zostawić świat choć trochę lepszym niż go zastaliśmy.
Czuwaj!
hm Joanna Sawicka